به خونه خوش آمدی جان مادر
١ آبان ٨٩.... امروز به خانه آمدی نازنیم اما نه خونه خودمون،بلکه خونه عزیزه..برای اینکه واقعا برای مراقبت از تو به کمک اونها نیاز دارم... آمدی خانه اما کوچکم با کوهی از نیاز آمدی...آنقدر به من نیازمندی که گاهی نگران میشوم که... هنوز برای شیر خوردنت به من نیازمندی،هنوز حتی توان گریه نداری،برای بیدار شدن به من نیازمندی،سرفه بلد نیستی و مدام شیر به گلوی کوچکت میپرد.... روز اول با لوله ای که در بینی داشتی ،کار من آسان تر بود اما همون شب اول در خواب با دستهای کوچولوت اون رو کندی وحالا با شیشه شیر میخوری.. خیلی آروم و سخت هر بار شیر خوردنت همرا بود با کلی استرس و دلهره،حالا دیگه شب و خواب شب برایم بیمعنا شده چون یا...
